- statek powietrzny
- statek powietrzny {{/stl_13}}{{stl_7}}'pojazd poruszający się w powietrzu, np. samolot, szybowiec, sterowiec, balon' {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
statek powietrzny
Look at other dictionaries:
statek — m III, D. statektku, N. statektkiem; lm M. statektki 1. «jednostka pływająca o napędzie spalinowym, parowym, elektrycznym, atomowym, mogąca się poruszać na wodzie, pod wodą lub ponad powierzchnią wody (poduszkowiec), przeznaczona do komunikacji… … Słownik języka polskiego
pilotować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, pilotowaćtuję pilotowaćtuje, pilotowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prowadzić statek powietrzny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pilotować samolot pasażerski, bombowiec. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
aerobus — m IV, D. u, Ms. aerobussie; lm M. y 1. «statek powietrzny, zwykle śmigłowiec służący do przewozu dużej liczby pasażerów na małych odległościach» 2. «bardzo duży samolot pasażerski mogący zabierać na pokład kilkaset osób» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
aerodyna — ż IV, CMs. aerodynanie; lm D. aerodynayn «statek powietrzny, cięższy od powietrza, np. samolot, śmigłowiec, szybowiec, mogący latać wskutek dynamicznego oddziaływania powietrza na płaty nośne» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
aerostat — m IV, D. u, Ms. aerostatacie; lm M. y «statek powietrzny (balon lub sterowiec) lżejszy od powietrza, unoszący się na zasadzie prawa Archimedesa» Lot aerostatem. ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
dwuster — m IV, D. u, Ms. dwustererze; lm M. y lotn. «układ sterowania płatowca z dwoma sprzężonymi sterownicami dla dwóch pilotów, np. w samolotach szkolnych i komunikacyjnych; także: statek powietrzny mający taki układ sterowania» … Słownik języka polskiego
helikopter — m IV, D. a, Ms. helikoptererze; lm M. y «statek powietrzny o napędzie silnikowym, utrzymujący się w powietrzu dzięki sile nośnej wytwarzanej przez obracające się w płaszczyźnie poziomej śmigło (wirnik nośny) lub śmigła, startujący i lądujący… … Słownik języka polskiego
latawiec — m II, D. latawiecwca; lm M. latawiecwce, D. latawiecwców 1. B.=M. a. D. «zabawka dziecinna zwykle zbijana z listewek i klejona z papieru, puszczana na sznurku w powietrze» Kleić, zszywać, puszczać latawca. Ciągnąć latawca na sznurku. 2.… … Słownik języka polskiego
noszenie — n I 1. rzecz. od nosić Zarabiał na życie noszeniem walizek. 2. lm D. noszenieeń lotn. «działanie wstępujących prądów powietrza na statek powietrzny, umożliwiające lot szybowca bez utraty wysokości» Noszenia termiczne. Rozległe obszary noszeń.… … Słownik języka polskiego
poduszkowiec — m II, D. poduszkowiecwca; lm M. poduszkowiecwce, D. poduszkowiecwców «statek powietrzny unoszący się nisko nad powierzchnią lądu lub wody wskutek wytwarzania między jego spodem a tą powierzchnią warstwy powietrza przez tłoczenie go pod spód… … Słownik języka polskiego
